 |
Χρειάστηκε να αλλάξω αρκετούς τόπους παραμονής πάνω στα βουνά μας ώσπου να ρθει η μέρα που οι συνθήκες θα μου επέτρεπαν να στήσω το ‘‘καλύβι” μου κάπου..
Τα Τζουμέρκα είναι τόπος λατρείας για μένα και από όσο γνωρίζω το ίδιο ισχύει και για πολλούς άλλους φυσιολάτρες, ορειβάτες και μη.
Αγαπώ και θαυμάζω με το ίδιο πάθος σχεδόν όλα τα βουνά της χώρας μου ιδιαιτέρως αυτά που έχουν παραμείνει για την ώρα ανέγγιχτα..
Τα ελατοδάση, οι καταρράκτες και τα φουσκωμένα ρέματα ήταν πάντα η μεγάλη μου αδυναμία! Είναι στοιχεία της φύσης που τα απολαμβάνεις στην απλή καθημερινότητα όταν κατοικείς στο βουνό.
Σου διδάσκουν την ζωή μέσα από κάθε εικόνα και στιγμή που καταφέρνεις να απορροφήσεις, μέσα από κάθε προσπάθεια που ολοκληρώνεις ή αποτυγχάνεις εκεί έξω και σε φέρνουν σε άμεση επαφή με μια ξεχωριστή πρόκληση, ”να αναγνωρίσεις και να διαχειριστείς αρχέγονα ένστικτα”.
Ο χρόνος πέρασε και ακόμη τρέχει, μα έφερε καρπούς. Καρπούς που έσπειρα κάποτε.. Το μότο που μου κρατούσε το ηθικό στη θέση του τα τελευταία χρόνια ήταν και είναι ”να κοιτάζω πίσω, πως το κάναν οι παλιοί για να πάω μπροστά” (εδώ χωρά μεγάλη κουβέντα).
Περίμενα λοιπόν με πίστη και υπομονή να καρπίσουν οι κόποι μου, άλλωστε δεν ζήτησα ποτέ μου τίποτα παραπάνω από ένα μικρό σπιτάκι στο βουνό για μένα και τους αγαπημένους μου.
Ως άλλος αλχημιστής, το σύμπαν συνωμότησε υπέρ μου και μια νέα αλλά δουλεμένη ενότητα της διαδρομής μου σ αυτή τη ζωή ξεκινά.. Ο ενθουσιασμός της προσμονής μου δεν κρύβεται άλλωστε..
Τα Θεοδώριανα δεν είναι ένας συνηθισμένος τόπος..Είναι ένας πραγματικός παράδεισος!! Μια τόσο καλά κατεργασμένη γεωλογικά τοποθεσία με φυσικούς πόρους και ιστορία που δύσκολα μπορείς να εξαντλήσεις σαν μονάδα μόνο σε μια ζωή!
Νιώθω πραγματικά ευγνωμοσύνη που το σπίτι μου και η δουλειά μου θα είναι πλέον σ αυτό τον υπέροχο και παρθένο τόπο, ανάμεσα στις ψηλές κορφές, στο κέντρο μιας έντονα διαβρωμένης κοιλάδας με τα αστείρευτα νερά να τρέχουν από παντού!
Ακόμη πιο ευγνώμων όμως νιώθω για την διάθεση της κοινωνίας του χωριού και ιδιαιτέρως κάποιωv ανθρώπων που αγαπούν, αναδεικνύουν και προστατεύουν τον τόπο προάγοντας κάποιες αξίες..
Είναι σημαντικό πλέον για μένα και την οικογένεια μου να βρισκόμαστε ανάμεσα σε μια τέτοια μικρή αλλά εξελίξιμη κοινωνία ανθρώπων, χαμένη μεν μέσα στα βουνά, αλλά και σχετικά αυτοδύναμοι σε ένα απομακρυσμένο χωριό στην καρδιά της μεγάλης οροσειράς της Πίνδου. Εδώ οι άνθρωποι ήδη φροντίζουν τα μονοπάτια τους και μιλάμε περίπου την ίδια γλώσσα. Οι ”Ορεινοί” όπως ονομάζεται ο σύλλογος τους γνωρίζουν ήδη τον εθελοντισμό μέσα από δικές τους ιδιωτικές πρωτοβουλίες και δεν βαριούνται να πιάσουν τα εργαλεία στα χέρια προκειμένου να φέρουν μια αλλαγή.. τι χαρά;;
δείτε το παρακάτω λινκ:https://www.theodoriana.com/index.php…
Θα είμαι φυσικά στο πλευρό τους είτε σαν μονάδα, είτε σαν επιχείρηση ώστε να φέρουμε μαζί το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα για το χωριό αλλά και την ευρύτερη περιοχή των Τζουμέρκων.
Γνωρίζω καλά πως λόγω δουλειάς, φιλοσοφίας και ιδιοσυγκρασίας θα ταξιδεύω στα βουνά της χώρας και θα λείπω καιρό για όσα χρόνια βαστούν γερά τα πόδια μου τουλάχιστον.
Όμως θα γυρίζω πάντα εδώ ”στο καλύβι” γεμάτος πληροφορίες και χαρά να βάζω κάθε φορά κι από ένα κομμάτι στο παζλ που συνθέτω χρόνια στην άκρη του μυαλού μου.
Η διαδρομή μου σ΄αυτό το βουνό συνεχίζεται κυνηγώντας πιστά όνειρα και αξίες, ζώντας συνεχώς ανατροπές και εκπλήξεις..Τι νόημα θα είχε να ναι αλλιώς..
Αποστόλης Τσιμπανάκος
Καλώς μας όρισες Αποστόλη !!!