Ήταν το 2005 που γράφαμε στην ΟΡΕΙΝΗ για τον παλιό νερόμυλο και το ότι μπορεί εύκολα να επισκευαστεί και να λειτουργήσει ξανά. Μαθαίνουμε ότι το Εκκλησσιαστικό Συμβούλιο του ενοριακού ναού του Αγίου Γεωργίου στον οποίο και ανήκει, έχει αποφασίσει και έχει ήδη ξεκινήσει την επισκευή του.
 |
Ο παλιός νερόμυλος βρίσκεται στον πάτο του χωριού κοντά στη “Σμίξη” των δυο ποταμιών μας, σ’ ένα πανέμορφο μέρος χωμένος κάτω από τεράστια πλατάνια. Χτίστηκε το 1918 και έπαψε να λειτουργεί το 1980. Το κτίριό του είναι σε πολύ καλή κατάσταση, ενώ τα υπόλοιπα μέρη του θα κατασκευαστούν όπως ακριβώς ήταν και τα παλιά και αποκλειστικά από ξύλο. Οι δυο μυλόπετρες, η νεροτριβή του, η “δέση” του και τα “μαντάνια” του, που δεν συναντώνται πλέον πουθενά στην Ελλάδα. Την κατασκευή τους έχει αναλάβει ο συγχωριανός μας Χρήστος Πλακιάς με την”επίβλεψη” και “καθοδήγηση” του παπα-Θωμά, ο οποίος είναι ο μόνος πλέον που θυμάται πως ήταν κατασκευασμένα.
 |
Φιλοδοξία είναι ο νερόμυλος να λειτουργήσει πλέον σαν μουσείο υδροκίνησης και να αποτελέσει πόλο έλξης επισκεπτών, μιας και τέτοια μνημεία σπανίζουν πλέον στην Ελλάδα. Παράλληλα θα διαμορφωθεί και ο εξωτερικός του χώρος όπως ακριβώς ήτανε, με τα αυλάκια του και τα μικρά τοξωτά γεφυράκια, έτσι ώστε οι επισκέπτες να μπορούν να χαρούν τον ίσκιο κάτω από τα τεράστια πλατάνια , δίπλα από το βουητό και τα παγωμένα νερά του “Γκούρα”.
Μπράβο στον παπα-Πάνο Τσινέλο, στο εκκλησσιαστικό συμβούλιο και στον παπα-Θωμά . Πέρα από κει, είναι σίγουρο ότι χρειάζεται η βοήθεια όλων μας, φορέων και κατοίκων, και με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας.