( Φωτογραφίες: αρχείου Παναγιώτη Λάκκα)
Ήταν το 1984, όταν επί προεδρίας Χρήστου Βεντίστα ξεκίνησε η διάνοιξη του δρόμου Θεοδώριανα- Νεράιδα.
Μέχρι τότε η επικοινωνία μεταξύ των δύο χωριών γίνονταν με τα πόδια από τα “καγγέλια” και τον Αϊ- Λιά τον Νεραιδιώτικο, ενώ με το συνοικισμό Σκαρπάρι από την Αγία Τριάδα και τις “Κλίτσες”, ακροβατώντας στο εναέριο ξυλογέφυρο, περνώντας σε κάποια σημεία και μέσα από το ποτάμι.
Το έργο της διάνοιξης εξαιρετικά δύσκολο αφού πρώτα έπρεπε ή να τιθασευτούν τα ορμητικά νερά του “Γκούρα” ή ο δρόμος να “τρυπήσει” τις Κάναλες.
Η αρχική διάνοιξη ήταν από την Αγία Τριάδα και το ποτάμι, αλλά αμέσως εγκαταλείφθηκε. Με πολλές δυσκολίες και με μεγάλες ποσότητες εκρηκτικών κατάφερε η πρώτη μπουλντόζα το καλοκαίρι του 1985 να διαβεί τις “Κάναλες”. Ένα όνειρο δεκαετιών έγινε πραγματικότητα.
Από τότε έγιναν κάποιες μικροπαρεμβάσεις στο δρόμο και ένα μικρό του κομμάτι τσιμεντοστρώθηκε. Παρά την επικινδυνότητά του σε κάποια σημεία, παραμένει εντελώς απαραίτητος ιδιαίτερα το χειμώνα όταν “κλείνει” το πέρασμα του Σταυρού από τα χιόνια και αποκλείεται το χωριό.
Τριάντα πέντε χρόνια μετά απ’ όταν το πρώτο αυτοκίνητο, το θρυλικό φορτηγάκι volkswagen του Τάκη Βεντίστα διάβηκε το πέτρινο γεφύρι και τον “Αύκο” , οι μπουλντόζες έπιασαν ξανά δουλειά.
Γίνεται διαπλάτυνση σε όλο το μήκος του δρόμου μέχρι τη διασταύρωση για Νεράιδα, τα απαραίτητα τεχνικά είναι σχεδόν έτοιμα και θα ακολουθήσει η ασφαλτόστρωση του δρόμου. Ο χειμώνας θα καθυστερήσει τις εργασίες, αλλά είναι πλέον βέβαιο ότι μέσα στην άνοιξη ο δρόμος θα είναι έτοιμος, αποτελώντας την ασφαλή και σύντομη σύνδεση των Θεοδωριάνων με την Ε.Ο. Άρτας- Τρικάλων.
Δη. Στε.
(φωτογραφίες: Δημήτρης Στεργιούλης)