Αμέσως προκλήθηκε μεγάλη αναστάτωση και διαπιστώθηκε ότι η συγκεκριμένη διάνοιξη γινόταν από ιδιώτη χειριστή, ο οποίος έκανε την διάνοιξη με εντολή και παρουσία όπως ισχυρίστηκε τοπικών κοινοτικών εκπροσώπων. Τουλάχιστον τέσσερις συγχωριανοί, μέσα από τις ιδιοκτησίες των οποίων πέρασε το μηχάνημα, ενημερώθηκαν τηλεφωνικά και δήλωσαν ότι δεν γνώριζαν τίποτα. Η υπόθεση άρχισε να παίρνει τεράστιες διαστάσεις, με εντονότατες αντιδράσεις από τους ιδιοκτήτες, ακόμα και χειροδικία.
Οι κοινοτικοί ισχυρίστηκαν ότι ήθελαν να ανοίξουν τον «Κάτω δρόμο» Νεκροταφείο-Αρμερίστρα για να εξυπηρετηθεί το χωριό. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι ένας δρόμος που θα ένωνε τον «πέρα μαχαλά» και θα έφτανε στη γέφυρα κάτω από το Νεκροταφείο θα έλυνε αρκετά προβλήματα στο χωριό. Άλλωστε είχε ξεκινήσει μια τέτοια προσπάθεια από την πρώην κοινότητα Θεοδωριάνων λίγο πριν τον «Καλλικράτη», αλλά σταμάτησε. Αν τα πράγματα γινόταν διαφορετικά δεν νομίζω να υπήρχε διαφωνία από κανέναν. Το μόνο που θα μας απασχολούσε, και πιστεύω αυτό είναι το σωστό, θα ήταν μια διαφορετική χάραξη που να εξυπηρετεί και τα «Λαπέικα» στον πάτο του χωριού και από κει ακολουθώντας το υπάρχον μονοπάτι, να ενωθεί με το δρόμο κοντά στο γεφύρι.
Ένα τέτοιο έργο όμως έχει μερικές βασικές προϋποθέσεις. Ολοκληρωμένη μελέτη ή επικαιροποίηση κάποιας παλιάς αν υπάρχει. Στη συνέχεια έγγραφη συγκατάθεση και υπογραφές συμφωνητικών με τους ιδιοκτήτες με την καταβολή αποζημίωσης ή αναγκαστική απαλλοτρίωση από το Δήμο. Κατάθεση της μελέτης αυτής στο Δημοτικό συμβούλιο μαζί με τον προϋπολογισμό και την πηγή χρηματοδότησης του έργου. Στη συνέχεια κατάθεση της μελέτης στις αρμόδιες τεχνικές υπηρεσίες, Δασαρχείο, Πολεοδομία κ.λ.π, οι οποίες την εγκρίνουν ή προτείνουν αλλαγές. Στη συνέχεια ακολουθεί δημοπρασία του έργου και ξεκινάει η κατασκευή του.
Τι από όλα αυτά έγιναν στη συγκεκριμένη περίπτωση; Απολύτως Τίποτα. Κάποιοι θεώρησαν ότι κρυφά και χωρίς να γνωρίζει κανείς τίποτα, μπορούν να είναι και μελετητές και τοπογράφοι μηχανικοί, και δασάρχες και πολεοδόμοι, ενδεχομένως και δήμαρχοι στη θέση του δημάρχου. Και το σημαντικότερο καταπατώντας περιουσίες συγχωριανών, χωρίς καμία άδεια επέμβασης στα χέρια τους να χαράξουν ένα δρόμο δυο μήνες πριν τις εκλογές, για καθαρά, θέλω να πιστεύω, προεκλογικούς σκοπούς. Ενέργειες που ούτε μικρά παιδιά δεν θα σκεφτόταν να κάνουν, με σωρεία παραβάσεων και παρανομιών.
Απορίας άξιο που βρέθηκαν τα χρήματα για τη διάνοιξη, όταν τέσσερα χρόνια τώρα εκλιπαρούμε για να αλλαχτεί κάποια λάμπα στον κοινοτικό φωτισμό ή να αγοραστεί ένας πλαστικός κάδος σκουπιδιών για την πλατεία του χωριού.
Τα πράγματα είναι πάρα πολύ σοβαρά και πρέπει να αντιμετωπιστούν με σύνεση και ψυχραιμία. Οι απειλές και οι ξυλοδαρμοί, πράξεις απαράδεκτες και καταδικαστέες από όλους μας, δεν λύνουν προβλήματα σε πολιτισμένες κοινωνίες. Ωθούν τα πράγματα στα άκρα κάνοντάς τα εξαιρετικά επικίνδυνα. Ούτε βεβαίως τέτοιες ακραίες πρακτικές κοινοτικής αυθαιρεσίας έχουν θέση σήμερα. Οι κοινοτικοί υπεύθυνοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να αναγνωρίσουν δημόσια το μεγάλο λάθος τους, πρώτα απέναντι στους ιδιοκτήτες και μετά στους συγχωριανούς.
Τέλος ο Δήμαρχος Κεντρικών Τζουμέρκων κ. Χασιάκος πρέπει να λύσει τη σιωπή του, να αναλάβει ο ίδιος πρώτα από όλους την ευθύνη και να εξηγήσει σε όλους μας τι ακριβώς έγινε. Με ποια απόφαση Δημοτικού συμβουλίου ξεκίνησε αυτή η διάνοιξη, ποιος χρηματοδότησε αυτό το έργο και τι σκοπό εξυπηρετούσε. Μόνο έτσι μπορεί να σβήσει η φωτιά που άναψε.