Μέσα σε πυκνή χιονόπτωση έγινε η μικρή τελετή για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου του 1821 στα Θεοδώριανα. Από νωρίς το πρωί το χιόνι το ‘στρωσε μέσα στο χωριό και συνέχισε να πέφτει μέχρι το μεσημέρι ξεπερνώντας τα δέκα εκατοστά.Στο “Σταυρό” έφτασε τους τριάντα πόντους, χωρίς ωστόσο να κλέισει ο δρόμος μιας και το εκχιονιστικό μηχάνημα ήταν στη.. “θέση” του.
Οι λιγοστοί μόνιμοι κάτοικοι, μαζί με ελάχιστους συγχωριανούς που ανέβηκαν στο χωριό, έζησαν μοναδικές στιγμές. Η επιμνημόσυνη δέηση και η κατάθεση στεφανιών έγινε μπροστά στο μνημείο, κάτω από συνεχή χιονόπτωση. Εκεί στήθηκε μια λιτή, αυθεντική, τελετή.
Μακριά από “πομπώδεις” πανηγυρικούς και “στημένες” παρελάσεις, μια χούφτα άνθρωποι, γέροντες με άσπρα μαλλιά και μαυροντυμένες γερόντισσες, στάθηκαν προσοχή και τραγούδησαν με πάθος τον Εθνικό Ύμνο. Όχι μόνο για τον Κατσαντώνη και τον Καραϊσκάκη που λημέριασαν πολλές φορές στα βουνά μας, αλλά και για μια άλλη Ελλάδα, ορεινή, αγνή, ξεχασμένη, που ακόμα αντιστέκεται και επιμένει. Πραγματικά ανεπανάληπτες και συγκινητικές στιγμές.
ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ