«Τούμπες, τούμπες, τούμπες, Φώτη κάνε κι άλλες κωλοτούμπες»
(Μια απάντηση στο δημοσίευμα (12 Ιουλίου 2017) του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Κεντρικών Τζουμέρκων κ. Φώτη Χαχούλη με τον τίτλο! «Γιατί τόση εμπάθεια με τα Μικρά Υδροηλεκτρικά Έργα;»
Γράφει ο Χρήστος Α. Τούμπουρος
«Από χωρίου εις χωρίον», από Δημοτικό Συνδυασμό σε Δημοτικό Συνδυασμό, άλλα λέμε το πρωί, άλλα το μεσημέρι, τούμπα το απομεσήμερο, διπλή κυβίστηση το απόγευμα, ασταμάτητες κυβιστισιοπράξεις το βράδυ, συνθέτουν τον αχταρμά της δημόσιας-λέμε τώρα-δράσης μας.
Η όποια πολιτική ή πολιτιστική ακόμα πράξη μας δεν είναι τσελεμεντές, για να επιλέγουμε συνταγές. Πάρε τούτη σήμερα, την άλλη αύριο, της Βέφας αντιμεθαύριο και του Μαμαλάκη στο διηνεκές. Δεν είναι η πολιτική συνείδηση, πού να τη δούμε-τι είναι αυτό τρώγεται-και πώς να τη γευτούμε, λάστιχο να την τεντώνουμε, όπως θέλουμε και να σφενδολογούμε όπου και όπως μάς αρέσει, για να μην πω, όπως μάς επιβάλλεται. Ούτε είναι μέθοδος αυτή, να μην χαμπαριάζουμε καθόλου και να γράφουμε στα παλαιότερα των υποδημάτων μας την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ή τη θέληση των κατοίκων που ποικιλοτρόπως εκφράστηκε (Λαϊκές Συνελεύσεις κλπ).
Και από πάνω αυτό το περίλαμπρο ΟΧΙ να το μεταβαπτίζουμε σε ιδεοληψίες κλπ. (Ας μην προβούμε σε ανάλυση του όρου, γιατί είμαι σίγουρος πως εσχάτως χρησιμοποιείται από άτομα που δεν γνωρίζουν ούτε την πρωτογενή ερμηνεία του όρου, πολύ περισσότερο την συνυποδηλωτική, όπως χρησιμοποιείται στο εν λόγω δημοσίευμα).
Ίδιον των καιρών. Τα είπε πριν τόσα χρόνια ο Ροΐδης. « Έκαστος τόπος έχει την πληγήν του. Η Αγγλία την ομίχλην, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας και η Ελλάς τους Έλληνας!» Φαίνεται πως η εξέλιξη πρόσθεσε και τους συνεχώς κωλοτουμπίζοντες που απέκτησαν και το Τζουμερκόμετρο και κόβουν και μετρούν τον καθένα, ανάλογα με ό,τι τους κατεβάσει το τσερβέλο τους ή τους υποβάλλει (επιβάλλει;) η άποψή τους την οποία πολλάκις την αλλάζουμε καταπώς θέλουμε…
Από πού να αρχίσει κάποιος και πού να τελειώσει. «Όσο υπάρχει παραπληροφόρηση και εμπάθεια, η στόχευση θα αποτυγχάνει». Εδώ, μιλάμε για αφορισμό! Όποιος δεν είναι με μάς, είναι ,με τους Ταλιμπάν, ή όποιος δεν έχει την ίδια άποψη που στιγμιαία έτυχε να έχει ο Φώτης, είναι εμπαθής και παραπληροφορεί.
Και από πάνω «Βερμπαλιστές με δεκάρικους λόγους», «φιλοσοφούν μετ’ ευτελείας» (γιατί Φώτη μου κατακρεούργησες τον Θουκυδίδη) και ένα σωρό κοσμητικά επίθετα.
Φώτη, για να μην τρελαθούμε ας απαντήσει κάποιος σε ένα μόνο ερώτημα. Πόσα θα παντελονιάσει ο ιδιώτης από την εκμετάλλευση του τόπου μας; Γιατί απλούστατα τον τόπο μας δεν τον πουλάμε.
Αυτά ως προς αυτά. Εκτός, εάν κλπ, οπότε θα μας αναγκάσεις και σε αναλυτική απάντηση. (Εκείνος ο Άγγελος Σικελιανός, τι ωραία περιγράφει τα αμπδήματα της αρκούδας στο «Πνευματικό του Εμβατήριο». Να το διαβάσεις Φώτη, να το διαβάσεις).