Skip to content
Menu

Συνέντευξη Τύπου

Άρτα 2 Ιουλίου 2008 

 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΦΟΡΕΩΝ ΤΩΝ ΘΕΟΔΩΡΙΑΝΩΝ   

ΕΙΣΗΓΗΣΗ  

του Στεργιούλη  Δημήτρη προέδρου του συλλόγου «ΟΙ ΟΡΕΙΝΟΙ»   

 Καταρχήν θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε που ανταποκριθήκατε στην πρόσκλησή μας και είστε εδώ σήμερα . Στην κοινή αυτή συνέντευξη τύπου συμμετέχει ο Αναγκαστικός Συνεταιρισμός Θεοδωριάνων, ο πολιτιστικός σύλλογος ΚΩΣΤΗΛΑΤΑ  και βέβαια ο σύλλογος ΟΙ ΟΡΕΙΝΟΙ.

Σκοπός μας είναι μέσω των δικών σας μέσων  να  ενημερώσουμε τους φορείς της Άρτας, τους συμπατριώτες μας Θεοδωριανίτες, τους φίλους του χωριού μας και τους αρτινούς πολίτες για το μείζον θέμα κατασκευής υδροηλεκτρικών έργων στα δύο ποτάμια του χωριού μας. Πρόκειται για το θέμα που για μια δεκαετία απασχόλησε, ταλάνισε και συνεχίζει να ταλανίζει την κοινωνία των Θεοδωριάνων, μιας και οι εταιρείες επανέρχονται για την κατασκευή τους. 

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,  σίγουρα θα έχετε επισκεφτεί τα Θεοδώριανα και θα έχετε διαπιστώσει, ότι διαθέτουν το φυσικό προνόμιο να έχουν ένα μοναδικό υδρογραφικό σύστημα, ίσως και σε ολόκληρη  την Ελλάδα.Δυστυχώς όμως τα νερά μας εδώ και κάμποσα χρόνια έχουν γίνει  στόχος από ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες έχουν κυριολεκτικά επιδράμει σε αυτά,  με σκοπό την δημιουργία υδροηλεκτρικών έργων και το εύκολο κέρδος.

Σύλλογοι και φορείς του χωριού μας, μαζί με συγχωριανούς δώσαμε μεγάλο αγώνα  για να αποτρέψουμε στο παρελθόν τη δημιουργία δύο έργων. Καταφέραμε με προσφυγές στο ΣτΕ να ακυρώσουμε, το 2004, την κατασκευή  ενός έργου της εταιρείας ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΗ Α.Ε. (θυγατρική της ΤΕΡΝΑ), ενώ ανάλογη αίτηση ακύρωσης για έργο της εταιρείας ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ δεν είχε την ίδια τύχη.Σήμερα όμως φαίνεται όλα να ξεκινούν απ’ την αρχή μιας και η εταιρεία ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΒΕΤΕ  επανέρχεται για την κατασκευή δύο πλέον υδροηλεκτρικών, σωληνώνοντας τα ποτάμια μας Άσπρη Γκούρα και Μουζάκι. Έχει καταθέσει μελέτες στους αρμόδιους φορείς και υπηρεσίες  και προχωρά τη διαδικασία αδειοδότησης.                                                 

 ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ: 

Πρόκειται για δύο υδροηλεκτρικά. Το πρώτο στο χειμαρροπόταμο Μουζάκι μπαίνοντας στο χωριό ισχύος 3.9 ΜW.  Το ποτάμι αφού γίνει ένα φράγμα από σκυρόδεμα οδηγείται σε χαλύβδινο αγωγό  μήκους 2.200 μέτρων, ο μισός  εγκιβωτισμένος σε σήραγγα  και  καταλήγει στο σταθμό παραγωγής, ο οποίος είναι λίγα μέτρα πιο πάνω από το υπάρχον φράγμα της ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ. Σε όλο το μήκος προβλέπεται διαπλάτυνση και διάνοιξη δρόμων πλάτους 5 μέτρων.

Στο δεύτερο γίνεται η υδροληψία με φράγμα από σκυρόδεμα  λίγα μέτρα κάτω απ’ τους περίφημους καταρράχτες μας. Το ποτάμι και εκεί οδηγείται σε χαλύβδινο αγωγό και σωληνωμένο πλέον καταλήγει ύστερα από 2.700 μέτρα στο δεύτερο σταθμό Παραγωγής λίγο πάνω από τη γέφυρα του Γκούρα στο δρόμο για Τρίκαλα.Αφού μείνει για λίγα μέτρα ελεύθερο, το περιμένει και αυτό το υπάρχον φράγμα της ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ..

Αν συνυπολογίσουμε  και το έργο κοντά στον οικισμό Σκαρπάρι το οποίο θέλει να κατασκευάσει  άλλη εταιρεία ΠΡΟΤΥΠΟΣ ΤΕΧΝΙΚΗ αυτή τη φορά, τα νερά και τα ποτάμια  απ’ τις πηγές τους μέχρι την εκβολή τους στον Αχελώο θα πρέπει να τα ξεχάσουμε..

 Να θυμίσουμε εδώ ότι λειτουργεί από το 2004 έργο της ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ χωρίς ουσιαστικό όφελος για το χωριό μας πέραν του 3%, χωρίς να απασχολεί κανέναν εργαζόμενο έχοντας επιβαρύνει σημαντικά το περιβάλλον. Χαρακτηριστικό είναι ότι η εταιρεία παραβιάζει συστηματικά περιβαλλοντικούς όρους. Δεν αφήνει την οικολογική παροχή (200 λιτ/δευτ) να ρέουν στην κοίτη του στερεύοντας εντελώς το ποτάμι. Επίσης  ο ιχθυόδρομος, που είναι υποχρεωμένη να διατηρεί  για την ελεύθερη διακίνηση της ιχθυοπανίδας, είναι μπαζωμένος και χωρίς νερό.  

H ΓΝΩΜΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΑ

 Σαφώς και δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς  με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σε κάθε ποτάμι σε κάθε χείμαρρο σε κάθε ρέμα μπορούμε να στήσουμε και κάποιο υδροηλεκτρικό, αγνοώντας τις γεωμορφολογικές ιδιαιτερότητες  της κάθε περιοχής και τις επιπτώσεις στο τοπικό οικοσύστημα. Αυτά τα έργα επιβαρύνουν το περιβάλλον , με την σωλήνωση και στέρεμα των ποταμιών, την καταστροφή βιοτόπων, ιδιαίτερα μάλιστα όταν οι εταιρείες έχουν μοναδικό κίνητρο το οικονομικό όφελος.Δεν σημαίνει λοιπόν ότι τα Θεοδώριανα αντέχουν την δημιουργία δύο, τριών ή και περισσοτέρων υδροηλεκτρικών. Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις και άλλοι τρόποι παραγωγής Ενέργειας, αξιοποιώντας τον ήλιο και τον αέρα με σαφώς μικρότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον.   

 ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΑ ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΑ

 Τα νερά μας είναι ότι πολυτιμότερο έχουμε, είναι η ταυτότητα του χωριού μας. Είναι άρρηκτα δεμένα με το χωριό και  τους κατοίκους, δίνοντας ζωή σε ολόκληρη την περιοχή, συνθέτοντας ένα από τα ομορφότερα οικοσυστήματα.

Εάν γίνουν αυτά τα  έργα, πρακτικά σημαίνει την σχεδόν ολοσχερή εξαφάνιση της επιφανειακής απορροής, με κίνδυνο να αποκτήσει η περιοχή μη αναστρέψιμα χαρακτηριστικά. Με πιθανότερο το μικροκλίμα της λεκάνης των Θεοδωριάνων να αλλάξει δραματικά προς το χειρότερο.

Το συγκριτικό πλεονέκτημα της περιοχής μας και γενικότερα της ευρύτερης περιοχή των Τζουμέρκων, είναι το φυσικό μας περιβάλλον, τα βουνά μας και τα νερά μας. Πάνω σε αυτά πρέπει να επενδύσουμε. Δεν είμαστε μόνοι μας μιας και τον ίδιο αγώνα κάνουν και η πλειονότητα των φορέων και κατοίκων των Τζουμέρκων, θυμίζουμε τον μεγάλο αγώνα  για τη σωτηρία του Αράχθου.

Πιστεύουμε ότι αν καταφέρουμε και διατηρήσουμε τις φυσικές ομορφιές μας αναλλοίωτες, με το χιόνι και τα πλούσια νερά μας και με δεδομένες τις ραγδαίες κλιματικές αλλαγές, τα πράγματα για τα Θεοδώριανα σε λίγα χρόνια θα είναι πολύ καλύτερα.Για μας η φύση δεν είναι ένα προϊόν καθημερινό προς κατανάλωση, αλλά αγαθό με ξεχωριστή και διαχρονική αξία, το οποίο θα πρέπει να διαφυλάξουμε και να το παραδώσουμε στις μέλλουσες γενιές.       

                                                                        ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ:  

Δεν μας ενδιαφέρει και δεν είναι προς το συμφέρον του χωριού μας κανενός είδους ανάπτυξης μέσω υδροηλεκτρικών, που θα υποθηκεύει για πάντα το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής μας. Δεν διαπραγματευόμαστε με καμιά εταιρεία και για τίποτα. Συνεχίζουμε μαζί με την κοινότητα, την συντριπτική πλειοψηφία των συγχωριανών μας και τους άλλους φορείς τον αγώνα για να αποτρέψουμε τα σχεδιαζόμενα έργα.  

Και μιας και μίλησα για πλειοψηφία συγχωριανών θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα πράγματι λυπηρό γεγονός. Αναφέρομαι στον πρωτεργάτη, οραματιστή των έργων συγχωριανό μας κ. Θανάση Ντάσκα. Ο οποίος, όντας συνταξιούχος  εδώ και αρκετά χρόνια, συνεχίζει ακόμα και σήμερα  να προσπαθεί με κάθε μέσο,  για την δημιουργία των έργων. Λες και όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει δει και δεν έχει καταλάβει τίποτα. Τόσο με δημοσιεύματα και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς κατά του συλλόγου των ΟΡΕΙΝΩΝ, όσο και με παρασκηνιακές κινήσεις επιμένει σχεδόν μόνος του πλέον,  ενάντια στη θέληση των συγχωριανών, για λόγους που μόνο αυτός ξέρει και γνωρίζει.          

   Τελειώνοντας θα θέλαμε να δώσουμε και μια υπόσχεση σε συγχωριανούς και φίλους του χωριού μας, ότι ο αγώνας μας δεν αφορά μόνο την αποτροπή των παραπάνω έργων, αλλά και την προσπάθεια για την γενικότερη προκοπή και προβολή του χωριού μας, για την αντιμετώπιση και λύση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει.