Λάβαμε με e-mail την παρακάτω ανοιχτή επιστολή του Τζουμερκιώτη κ. Χρίστου Τούμπουρου που απευθύνεται στον Δήμαρχο Κεντρικών Τζουμέρκων και την παραθέτουμε αυτούσια χωρίς σχόλια.
Ανοιχτή Επιστολή προς τον Κ. Δήμαρχο Κεντρικών Τζουμέρκων Δεν θυμάμαι, κ. Δήμαρχε πότε, ας πούμε κάποτε, είχα διαβάσει τα εξής: «Η παραγωγική ηλικία της ζωής του ανθρώπου είναι μέχρι τα 30. Τότε γεννάει το μυαλό». Αυτή η πληροφορία με είχε συγκλονίσει και γι' αυτό πάντοτε επιζητούσα να κάνω κουβέντα -καθόλου υπερβολικό δεν είναι- με τα παιδιά, με τους νέους. Στην Αθήνα, βέβαια, κάτι τέτοιο ήταν δύσκολο, έως αδύνατο. Γι' αυτό κάθε καλοκαίρι κύρια παρέα ήθελα να έχω τα παιδιά. Άλλωστε με τους μεγάλους δεν είχα και τίποτε να πω. Τα είπαμε τόσα χρόνια. Νιώθω μια στασιμότητα. (Κριτική και όχι αυτοκριτική για όλα τα τεκταινόμενα στο χωριό και περαιτέρω στο Δήμο μας, σκέψεις, απόψεις, αμπελοφιλοσοφίες και μπουρδολογίες. Μέχρι το δωδέκατο τσίπουρο. Μετά -μεταμεσονύχτια-, αρχίζει η πολιτιστική-κλαρινόπληκτη δράση). Με τον φίλο μου, που λέτε, νεαρό Αγναντίτη συναντιόμουν κάθε καλοκαίρι στο χωριό. Λέω συναντιόμουν, γιατί είχα κάνα δυο καλοκαίρια να τον δω. Στρατιωτική θητεία, προσπάθεια επαγγελματικής αποκατάστασης, τον είχαν καθηλώσει στην Αθήνα. Παλιότερα είχαμε κάνει ατέλειωτες συζητήσεις, συμφωνούσαμε και πολλές φορές διαφωνούσαμε, κυρίως όταν προσπαθούσα να του απαλύνω τις ανησυχίες και τους φόβους του για επαγγελματική αποκατάσταση κ.τ.λ. Τέλειωσε το Λύκειο με Άριστα! Αρίστευσε στις Πανελλήνιες Εξετάσεις. Σπούδασε σε Ανώτατη Σχολή και αποφοίτησε με Άριστα! Τότε τού είχα πει: «Όλα καλά, άντε και καλή επαγγελματική αποκατάσταση». Θυμάμαι είχε κουνήσει συγκαταβατικά το κεφάλι του και χωρίς να πει τίποτε εγώ άκουσα τα λόγια: «Τι λες τώρα, με δουλεύεις;» Το επόμενο καλοκαίρι τον συνάντησα εκεί στο καφενείο του μπάρμπα Μήτσου και τον ρώτησα: Πού δουλεύει; Άστραψαν τα μάτια του, πίστεψα πως ήθελε να μου ρίξει ένα φούσκο άλλο πράγμα, και μου απάντησε με αγανάκτηση: «Πουθενά. Δυο χρόνια τώρα δεν βρήκα δουλειά. Διάβασα στις εφημερίδες ότι οι Δήμοι θα προσλάβουν άτομα με μερική απασχόληση. Θα κάνω τα χαρτιά να δουλέψω, αν φυσικά με πάρουν, στο Δήμο μας. Δεκαοκτώ μήνες με μερική απασχόληση. Τετρακόσια ογδόντα ευρώ το μήνα».Τόλμησα να του πω: Μα αυτά τα προγράμματα είναι μερικής και βραχύβιας απασχόλησης. Δεκαοχτώ μήνες. Μετά; Ξανάστραψαν τα μάτια του.- Καλά εγώ έχω τον πόνο μου και συ με κοροϊδεύεις; Αυτά μόνο μου είπε και έφυγε κατά την πλατεία. Δεν μίλησα. Τι να του πω; Ότι είχε δίκιο; Και λοιπόν; Σε ποιον άλλον να το πω; Θα το πω, θα το γράψω αποφάσισα τότε, κι όποιος υπεύθυνος, -γι' αυτούς φυσικά μιλώ- ας ακούσει. «Αν θες να συντρίψεις, να εξουθενώσεις έναν άνθρωπο, βάλε τον να κάνει δουλειά απόλυτα, ολότελα άχρηστη και παράλογη» (γι'αυτόν), έγραφε ο πολλά παρόμοια παθών Ντοστογιέφσκι. Κι εγώ ταπεινά να συμπληρώσω. Ποιος αμφιβάλλει ότι η ανεργία, που βέβαια παίρνει και τη μορφή κοροϊδίας, σταλάζει μέσα στην ψυχή του νέου μια αίσθηση αποτυχίας, απογοήτευσης και αποστροφής για το κοινωνικό σύνολο που φτάνει στο σημείο της οργής ακόμα και της εξανάστασης; Αυτά όμως δεν στοιχειοθετούν «κατάρα», αλλά και μιαν από τις μεγαλύτερες θρυαλλίδες στα θεμέλια του κόσμου μας. Αυτά μέχρι πριν από τρία χρόνια.Ο φίλος μου -μάθαινα τα νέα του- είχε δώσει εξετάσεις και σπούδαζε πλέον στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Ανώτατη κι αυτή Σχολή. Στελέχη Δημόσιας Διοίκησης. Μου τηλεφωνούσε κάποτε κάποτε, και μάθαινα τα νέα του από τον πατέρα του. Η αλήθεια είναι ότι τρία ολόκληρα χρόνια δεν τον ρώτησα για την επαγγελματική του αποκατάσταση κτλ. Μόλις μπήκε το 2012 (βλέπετε κ. Δήμαρχε προσπαθώ να είμαι σύντομος), ένα πρωινό των Φώτων ήτανε, μού έκανε την ευχάριστη έκπληξη. Με επισκέφθηκε, όχι για να μού ευχηθεί καλή χρονιά, αλλά στην ουσία για να με «επιπλήξει». Όπως και να το πούμε -αναφορικά ή ποιητικά- κ. Δήμαρχε το ίδιο κάνει. Η ουσία είναι ότι ο νέος μας ήταν αρκούντως εκνευρισμένος. Έβγαλε από την τσέπη του σακακιού του ένα χαρτί κι άρχισε να το διαβάζει. Δεν θα πιστέψετε κ. Δήμαρχε ήταν το υπ' αριθμ. πρωτ. 14018/ 22/12/11 έγγραφο του Δήμου Κεντρικών Τζουμέρκων, το οποίο υπογράφετε εσείς ο ίδιος και με το οποίο: Ο Δήμαρχος Κεντρικών Τζουμέρκων Έχοντας υπόψη: 1……..2……..4. 4) Την ανάγκη πλήρωσης τριών (3)θέσεων Ειδικών Συνεργατών του Δημάρχου, Προσκαλεί τους ενδιαφερόμενους να υποβάλλουν αίτηση για την πλήρωση θέσεων τριών (3) Ειδικών Συνεργατών ανάλογα με τα τυπικά προσόντα που διαθέτουν όσον αφορά τις ακόλουθες θεματικές αρμοδιότητες: Α. – Καθημερινή παρακολούθηση των αιτημάτων των δημοτών και των επισκεπτών του Δήμου. – Παρακολούθηση της διεκπεραίωσης υποθέσεων των δημοτών με στόχο την συνεχή βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών. – Προγραμματισμός επισκέψεων και υποχρεώσεων Δημάρχου. Β. – Παροχή υποστήριξης σε ειδικά θέματα που απασχολούν τις υπηρεσίες και οργανωτικές δομές του Δήμου. – Διαχείριση και υποστήριξη ανθρώπινων πόρων. – Άμεση και συνεχής επικοινωνία και συνεργασία με δημόσιους και Ιδιωτικούς φορείς. Γ. – Παρακολούθηση προγραμμάτων χρηματοδότησης και Προετοιμασία προτάσεων για την έναρξη έργων του Δήμου σε αυτά. – Παροχή υπηρεσιών σε εξειδικευμένα επιστημονικά και τεχνικά θέματα που αναφέρονται σε διενέργεια ερευνών, εκπόνηση μελετών, σύνταξη εκθέσεων καιυποβολή προτάσεων. Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να έχουν τα γενικά προσόντα διορισμού που προβλέπονται για τους υπαλλήλους του πρώτου μέρους του ν. 3584/07 (άρθρα 11 έως και 17). Για τα γενικά προσόντα διορισμού απαιτείται εκτός από αίτηση υπεύθυνη δήλωση του υποψηφίου (κατά το άρθρο 8 του ν. 1599/1986), στην οποία να δηλώνεται ότι πληρούνται τα προσόντα αυτά. Επίσης, απαραίτητα θα πρέπει να κατέχουν: – Την ελληνική Ιθαγένεια. – Πτυχίο Ανωτάτης ημεδαπής ή αλλοδαπής Σχολής. – Γνώση ηλεκτρονικών υπολογιστών και σύγχρονων τεχνολογιών. – Εκπληρωμένες στρατιωτικές υποχρεώσεις για τους άνδρες υποψήφιους ή νόμιμη απαλλαγή από αυτές. Τόλμησα να τον ρωτήσω:-Λοιπόν; Θα υποβάλλεις τα δικαιολογητικά για να καταλάβεις μια από τις τρεις αυτές θέσεις αφού έχεις και παραέχεις τα προσόντα; Με κοίταξε που λέτε κ. Δήμαρχε με ένα ύφος δολοφονικό. -Να μην παίζετε, μού λέει με τον πόνο και την ανεργία των νέων. Όχι μόνο δεν είναι σωστό, αλλά είναι και πρόστυχο αυτό που κάνετε. (Έτσι ακριβώς μού είπε κ. Δήμαρχε.) Και χωρίς να ακούσει καμιά δικαιολογία συνεχίζει το διάβασμα της προκήρυξης που υπογράφετε κ. Δήμαρχε. – Για τις θεματικές ενότητες Α και Β απαιτείται προϋπηρεσία και πείρατουλάχιστον πέντε (5) ετών σε αντίστοιχες αρμοδιότητες στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. – Οι υποψήφιοι θα αξιολογηθούν κατόπιν συνεκτίμησης των προσόντων τους και προσωπικής συνεντεύξεως. Δεν το πίστευα. Ήμουν όπως καταλαβαίνετε σε πολύ δύσκολη θέση. Δεν θυμάμαι τι του είπα. Απλά συμφώνησα στο ότι η προκήρυξη αυτή είναι φωτογραφική και είναι καθορισμένο από τον κ. Δήμαρχο, (δηλαδή από σας κ. Δήμαρχε) ποιοι θα προσληφθούν. Δεν ξέρω κ. Δήμαρχε τι θα κάνατε εσείς, αλλά εγώ τόλμησα και τηλεφώνησα στον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου τον κ. Βασίλη Ρίζο, ο οποίος φυσικά ίσως βρέθηκε σε δυσκολότερη θέση από τη δική μου και η απάντησή του ήταν δηλωτικά και συνυποδηλωτικά: «τρία πουλάκια κάθονταν και βάραγαν ταμπάκο». Ο μικρός τα άκουσε όλα. Συνέχισε όμως: "Γέμισα τους τοίχους-ένα ολόκληρο δωμάτιο- από αριστεία. Τέλειωσα τη Σχολή μου με Άριστα. Τρεις ξένες γλώσσες. Μεταπτυχιακό. Σπούδασα στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Πίστεψα ότι θα με σεβαστείτε, ω πατριώτες μου. Αλλά μάταια. Απλά νιώθω απογοητευμένος και πιστεύω πως δεν έχω καμιά θέση στο χωριό μου, στη γενέτειρα των γονιών μου. Και για να μην σας ενοχλώ θα αιτήσω και μεταδημότευση". Προσπάθησα να πω κάτι. -Μη στενοχωριέσαι, μού είπε. Αν θέλεις να έχεις ήσυχη τη συνείδησή σου γράψε στην εφημερίδα του χωριού μας αυτό που θα σου πω. «Πιστεύω στη Δημοκρατία, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στην Ηθική. Γι' αυτό είχα την απαίτηση να εργαστώ, εφόσον ήταν αρκετά τα προσόντα μου, στο Δήμο Κεντρικών Τζουμέρκων. Αν ήξερα ότι ο Δήμος ήταν επιχείρηση του κ. Δημάρχου δεν θα ασχολιόμουν κι ούτε θα είχα καμιά απαίτηση να εργαστώ στην ιδιωτική αυτή εταιρεία του κ. Χασιάκου». Του υποσχέθηκα, τι να έκανα, ότι θα τα γράψω. Παράλληλα μού έδωσε κι ένα χαρτάκι με τρία ονόματα, λέγοντάς μου ότι αυτοί θα προσληφθούν.(Λέτε κύριε Δήμαρχε, να το πετύχει) Βαριές κουβέντες κ. Δήμαρχε. Ζητώ συγγνώμη, αν σας στενοχώρησα.Από τον νέο ποιος θα ζητήσει συγγνώμη; Χρίστος Α. Τούμπουρος, Αγναντίτης-Τζουμερκιώτης |