ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ Χ FESTIVAL
TZOUMERKA X FESTIVAL: Θεοδοσία Τσάτσου | TZOUMERKA X FESTIVAL: Χρήστος Νινιός |
Γράφει η Βασιλική Αθ. Σκουτέλα
Μετά και τη δεύτερη χρονιά διεξαγωγής του Τζουμέρκα Χ festival νιώθω την βαθιά και επιτακτική ανάγκη να καταθέσω κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς μου στο πλαίσιο της ελευθερίας του λόγου και δίχως να έχω σκοπό να θίξω κανέναν αν και μάλλον θα το κάνω.
Ήδη από την περσινή χρονιά άρχισαν να ακούγονται φωνές και αντιλήψεις που κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν αρμόζουν σε νέους ανθρώπους που επιχειρούν με κάθε δυνατή προσπάθεια να κάνουν πιο γνωστό το χωριό μας και να πρωτοτυπήσουν. Ο καλλιτέχνης δεν είναι γνωστός, το εισιτήριο είναι ακριβό, κάνει κρύο εκεί πάνω, ποιος σηκώνεται από την πλατεία να ανέβει στο Σταυρό. Και, όμως, κάποιοι στήριξαν την προσπάθεια αυτή αν και τολμώ να πω πως ένα μεγάλο κομμάτι κόσμου ήρθε από άλλες περιοχές.
Και έρχομαι στη φετινή διοργάνωση για να μην μακρηγορώ με περασμένες χρονιές. Φέτος το αίσθημα που με διακατέχει είναι μία πλήρης απογοήτευση και ένας θυμός που επιτρέψτε μου να τον θεωρώ δίκαιο. Δεν θα κρύψω την άποψή μου πως υπήρχαν και λάθη από τους διοργανωτές. Σε ένα μέρος τόσο υψηλό που χαρακτηρίζεται από τόσο κρύο είναι τραβηγμένο να βγαίνει το πιο γνωστό όνομα 11.30 το βράδυ. Από την άλλη, βέβαια, υπήρξε και μία αναμονή μήπως ανέβει κάποιος ακόμα άνθρωπος που βαρέθηκε να πίνει τσίπουρο και αποφάσισε να βγει από τη ραστώνη της καθημερινότητας. Το εισιτήριο για πολλούς είναι ανασταλτατικός παράγοντας, ειδικά στην χρονική περίοδο που διανύουμε και το λαμβάνω σοβαρά υπόψη. Από την άλλη, καθημερινά τα καφενεία ήταν γεμάτα κόσμο που τρώνε έξω και έχουν βάλει το ταμπελάκι του «ρεζερβέ» σε συγκεκριμένα τραπέζια. Προσωπικά θεωρώ πως υπάρχει η δυνατότητα να στηριχθεί μία καινούρια ιδέα και ας μην φάμε 2 βράδια έξω στην πλατεία, ας πιούμε μόνο μία πορτοκαλάδα!
Επίσης, την ίδια μέρα υλοποιούνταν συναυλίες και σε άλλα χωριά και αυτό επέδρασε αρνητικά. Εντάξει δεν μιλώ για την στήριξη από τα άλλα χωριά αλλά για την ενίσχυση των κατοίκων του δικού μας χωριού. Το ζήτημα για μένα δεν ήταν οικονομικό αλλά ηθικό και πολιτιστικό. Δυστυχώς, έχουμε μάθει να μην αναγνωρίζουμε νέες προσπάθειες και να επαναπαυόμαστε στις καθημερινές μας συνήθειες. Αν στο χωριό μας δεν γίνει διοργάνωση με κλαρίνα ή έστω λαϊκά δεν θα έχει καμία τύχη (προσωπική άποψη και πάλι). Αν ο καλλιτέχνης δεν είναι γνωστός ή μάλλον πασίγνωστος δεν θα σκεφτούμε πολύ εύκολα να ξεβολευτούμε.
Τόσα χρόνια ακούω τα ίδια λόγια και τις ίδιες προτάσεις για την προβολή του χωριού και μόλις πάει να γίνει μία φρέσκια και δημιουργική πρωτοβουλία πραγματικότητα την σαμποτάρουμε εκ των έσω. Όταν η Θεοδοσία Τσάτσου κατέβηκε από τη σκηνή πιάσαμε την κουβέντα. Θέλω να ομολογήσω την κατάπληξή μου και αναφέρω τα λόγια της αυτολεξεί: «Δεν με πειράζει που δεν είχε κόσμο. Το επάγγελμά μου είναι τέτοιο που θα έκανα το πρόγραμμά μου ακόμα και για 5 άτομα. Είναι, όμως, κρίμα για ένα τόσο υπέροχο χωριό να μην έχουν τη στήριξη που θα έπρεπε, τέτοιες πρωτοβουλίες και να μην αναγνωρίζεται ο κόπος των παιδιών που σε τελική ανάλυση βοηθούν τον τόπο τους». Στο σημείο αυτό δεν ήξερα πραγματικά τι να της πω και ντράπηκα που κατεβαίνοντας μετά στο χωριό είδα τα καφενεία ασφυκτικά γεμάτα από νέους ανθρώπους που δεν είχαν καθόλου ενδιαφερθεί για τα τεκταινόμενα που συνέβαιναν δίπλα τους.
Τέλος, θα ήθελα να πω στα παιδιά που έχουν αναλάβει τη διοργάνωση αυτή να μην αποθαρρυνθούν από τις δύο αυτές χρονιές και ειδικά τη φετινή. Να συνεχίσουν δυναμικά και να μάθουν από τα λάθη τους ώστε του χρόνου να γίνει μία υπέροχη διοργάνωση και εύχομαι από καρδιάς να καθιερωθεί ως θεσμός. Αξίζει να γίνονται ωραίες εκδηλώσεις στο πανέμορφο χωριό μας και να έχουν όσο μεγαλύτερη συμμετοχή είναι εφικτό. Καλό είναι να στηρίζουμε και νέους καλλιτέχνες όπως ο Χ. Νινιός ο οποίος ήταν υπέροχος και να μαθαίνουμε και καινούρια πράγματα, δεν είναι κακό. Όσο για αυτούς που αρνούνται και θέλουν μόνο τα μεγάλα ονόματα ας ετοιμαστούν να δώσουν 20 ευρώ στην είσοδο γιατί τόσο πρέπει να μπει η τιμή του εισιτηρίου προκειμένου να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση. Να στηρίζουμε τις εκδηλώσεις αυτές και να γίνει συνείδηση σε όλους μας πως το χωριό μας δεν είναι ανάγκη να εστιάζει στο πανηγύρι τον 15αύγουστο.
Υπάρχουν πολλά ακόμα πράγματα που είναι δυνατό να γίνουν σε αυτό τον ευλογημένο τόπο και δεν είναι σωστό να κωλύονται από εμάς τους ίδιους. Να θυμίσω πως η «γιορτή της πρατίνας» ήταν, επίσης, μία πολύ ωραία εκδήλωση που συγκέντρωσε κόσμο πολύ και από τα γύρω χωριά αλλά έληξε άδοξα….ας θυμηθούμε γιατί και ας είμαστε στο πλευρό αυτού του φεστιβάλ για να μη λέμε σε 10 χρόνια από τώρα πόσο ωραία θα ήταν να συνέχιζε.