Αγαπητοί συγχωριανοί και φίλοι του χωριού.
Δυστυχώς μετά από 21 ολόκληρα χρόνια καλούμαστε πάλι να προστατέψουμε το φυσικό πλούτο και τα ποτάμια του χωριού μας. Εκεί που πιστέψαμε ότι είχαμε πια ξεμπερδέψει έρχεται ο νέος «περιβαλλοντοκτόνος» νόμος Χατζηδάκη 4685/2020, που ψηφίστηκε πέρσι το Μάιο εν μέσω καραντίνας για να μην υπάρχουν αντιδράσεις, να ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου, καταργώντας κάθε καθεστώς περιβαλλοντικής προστασίας, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων από περιβαλλοντικές οργανώσεις σε όλη τη χώρα.
Απόρροια αυτού του νόμου χιλιάδες αιτήσεις στη ΡΑΕ για τεράστια αιολικά, μικρά υδροηλεκτρικά, φωτοβολταϊκά. Αν ανατρέξει κανείς στο γεωπληροφοριακό χάρτη της ΡΑΕ θα δει ότι δεν υπάρχει βουνοκορφή χωρίς κάποιο αιολικό και ποτάμι και ρέμα χωρίς υδροηλεκτρικό. Τα Τζουμέρκα έχουν την τιμητική τους αφού κατατεθεί μέχρι τώρα 25(!) νέες αιτήσεις για μικρά υδροηλεκτρικά από τις οποίες κάποια έχουν πάρει και άδεια παραγωγού και 6 άδειες παραγωγού για αιολικά και ήδη λειτουργούν στα Τζουμέρκα 4 μικρά υδροηλεκτρικά.
Η υπόθεση κατασκευής μικρών υδροηλεκτρικών στα Θεοδώριανα ταλάνισε και δίχασε παλιότερα το χωριό μας. Είναι σημαντικό να κάνω πρώτα μια σύντομη ιστορική αναδρομή στην υπόθεση αυτή. Όλα ξεκίνησαν το 1999 όταν στα χέρια του συγχωριανού μας Ντίνου Γιώτη φτάνει μια μελέτη για ένα μικρό υδροηλεκτρικό στο χωριό μας. Κάποιοι πιστεύοντας στο όραμα της ανάπτυξης μέσω της κατασκευής τέτοιων έργων, άνοιξαν το δρόμο σε δυο εταιρείες κατασκευαστικούς κολοσσούς, για την κατασκευή δύο υδροηλεκτρικών στα ποτάμια του χωριού μας. Αργότερα προστέθηκε και μία τρίτη εταιρεία για ένα τρίτο υδροηλεκτρικό.
Σαν να μην έφταναν αυτά δόθηκε το 2007 άδεια παραγωγής για μεγάλο αιολικό στη θέση Περδικόβρυση – Ξέρακας στα σύνορα Θεοδωριάνων- Αθαμανίου- Καψάλων, το οποίο συνάντησε μεγάλες αντιδράσεις από τους Συνεταιρισμούς Καψάλων και Τετρακώμου και δεν προχώρησε και μία ακόμα αίτηση για ένα τεράστιο αιολικό στην κορυφογραμμή των Τζουμέρκων από τα «Τρία σύνορα» στο «Καταφίδι», την ψηλότερη κορυφή των Τζουμέρκων, μέχρι το «Αυτί» και τον αυχένα τον Μελισσουργιώτικο. Εδώ δεν εκδόθηκε ποτέ άδεια παραγωγής γιατί η περιοχή ανήκει στη ζώνη 2 του Εθνικού πάρκου και τουλάχιστον μέχρι σήμερα δεν επιτρέπονται αιολικά και μικρά υδροηλεκτρικά.
Βλέποντας λοιπόν το σχεδιασμό των μικρών αυτών υδροηλεκτρικών, άμεσα υπήρξε αντίδραση από μια μικρή στην αρχή ομάδα συγχωριανών. Απ’ τον πυρήνα αυτό και την ανάγκη να αποτρέψουμε την εγκατάσταση αυτών των έργων , ιδρύθηκε το 1999 ο σύλλογός ΟΙ ΟΡΕΙΝΟΙ. Θεωρώντας σαν απόλυτη προτεραιότητα την προστασία του φυσικού πλούτου του χωριού μας, πεποισμένοι ότι τα έργα αυτά θα έχουν καταστροφικές και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στο περιβάλλον, ξεκινήσαμε ένα μακροχρόνιο και δύσκολο αγώνα.
Διοργανώσαμε συλλαλητήρια, συνεντεύξεις τύπου και με χρήματα από έρανο ανάμεσα στους χωριανούς, κάναμε δύο προσφυγές στο ΣτΕ για τα έργα αυτά. Καταφέραμε το 2001 την προσωρινή αναστολή των εργασιών του πρώτου έργου και τελικά την ακύρωσή του το 2004 με απόφαση του ΣτΕ. Δεν καταφέραμε το ίδιο για το δεύτερο, το οποίο λειτουργεί κανονικά από το 2004 στο χωριό μας αφού οι εργασίες είχαν προχωρήσει αρκετά.
Όμως δεν είχε τελειώσει απολύτως τίποτα. Η εταιρεία (ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ) της οποίας είχαμε πετύχει την ακύρωση του έργου, επανήλθε με τροποποιημένες τις άδειες τρεις φορές από τότε σπάζοντας το έργο στα δύο. Ένα έργο στον κλάδο Μουζάκι και ένα στον κλάδο Άσπρη Γκούρα . Κάθε φορά δηλαδή που με στοιχεία, υπομνήματα σε υπηρεσίες και υπουργεία, αποδεικνύαμε τις τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις που θα έχουν τα έργα αυτά στο περιβάλλον, η εταιρεία επανέρχονταν με τροποποιημένες μελέτες.
Εκεί φτάνοντας ο κόμπος πλέον στο χτένι, χρειάστηκαν και πολύ δυναμικές κινητοποιήσεις των κατοίκων κάνοντας ξεκάθαρο πλέον σε όλους, ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ανεχτούμε καμιά άλλη επέμβαση στα ποτάμια μας.
Τελικά έφτασε το 2014 όταν η ΡΑΕ απέσυρε οριστικά τις δύο αυτές άδειες παραγωγής. Όσο για την τρίτη άδεια παραγωγής της εταιρείας ΠΡΟΤΥΠΟΣ ΤΕΧΝΙΚΗ , στο Σκαρπάρι δεν προχώρησε καθόλου, αφού το έργο ήταν συνεχόμενο στο ίδιο ποτάμι και δεν είχε το επιτρεπτό όριο των 1.000 μέτρων από το ανάντη υδροηλεκτρικό, που λειτουργεί από το 2004.
Σήμερα μετά από την κατακλυσμιαία μορφή, που έχει πάρει η κατάθεση αιτήσεων από εταιρείες προς την ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) για άδειες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικά, υδροηλεκτρικά και φωτοβολταϊκά, σχεδόν σε όλα τα βουνά και ποτάμια της χώρας (1.898! αιτήσεις μόνο το μήνα Δεκέμβριο του 2020) διαπιστώσαμε ότι επανέρχονται πάλι δύο εταιρείες για την κατασκευή δύο μικρών υδροηλεκτρικών στα ποτάμια του χωριού μας.
Πρώτα στις 14/12/2020 κατέθεσε αίτηση η εταιρεία με την επωνυμία BR ΠΡΑΣΙΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ και διακριτικό τίτλο «ΠΡΑΣΙΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ Ε.Π.Ε.» όπως αυτή νόμιμα εκπροσωπείται και με εταιρική σύνθεση: «BR SOLAR ΕΠΕ» 99,97% και ΜΠΡΑΤΣΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ 0,03% για άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΜΥΗΕ 2,99 ΜW στο ρέμα «Μουζάκι» της Περιφερειακής Ενότητας Θεοδωριάνων του Δήμου Κεντρικών Τζουμέρκων.
Αμέσως όλοι οι φορείς και σύλλογοι του χωριού καταθέσαμε εμπρόθεσμα έγγραφο με τις αντιρρήσεις μας προς τη ΡΑΕ, ζητώντας να απορριφθεί η αίτηση της παραπάνω εταιρείας.
Παρόλα αυτά η ΡΑΕ στις 22 Ιουνίου 2021 προχώρησε στην έκδοση άδειας παραγωγού στην παραπάνω εταιρεία, αναφέροντας ότι οι αντιρρήσεις μας αφορούσαν αποκλειστικά θέματα περιβαλλοντικών επιπτώσεων, που θα εξεταστούν αργότερα από τις αρμόδιες υπηρεσίες .
Στις 17 Ιουλίου προχωρήσαμε στο δεύτερο νομικό βήμα. Εμπρόθεσμα καταθέσαμε αίτηση Αναθεώρησης ζητώντας να ακυρωθεί η παραπάνω βεβαίωση Παραγωγού της Ρυθµιστικής Αρχής Ενέργειας (Ρ.Α.Ε.). Την αίτηση συνυπόγραψαν: ο πρόεδρος της κοινότητας , ο πρόεδρος του Αναγκαστικού Συνεταιρισμού, ο πρόεδρος της Αδελφότητας, ο πρόεδρος του συλλόγου Κωστηλάτα, η πρόεδρος του συλλόγου Άνθιμος Αργυρόπουλος , ο πρόεδρος του Εκκλησιαστικού συμβουλίου και ο πρόεδρος των Ορεινών. Γεγονός που καταδεικνύει ότι πλέον υπάρχει ένα κοινό μέτωπο και ένας κοινός αγώνας όλων των φορέων και συλλόγων του χωριού απέναντι στις εταιρείες και στα υδροηλεκτρικά. Θα δούμε την τύχη της. Το πιθανότερο να απορριφθεί και αυτή όπως σωρηδόν απορρίπτονται από τη ΡΑΕ ανάλογες αιτήσεις. Είναι όμως σημαντικό ότι οι εταιρείες πλέον παίρνουν το μήνυμα ότι η εγκατάστασή τους στα Θεοδώριανα δεν θα είναι εύκολη και απέναντί τους έχουν μια οργανωμένη αντίσταση τόσο σε νομικό όσο και σε κινηματικό επίπεδο.
Στις 9 Φεβρουαρίου 2021κατατίθεται και δεύτερη αίτηση στη ΡΑΕ για μικρό υδροηλεκτρικό της εταιρίας ΕΛΕΝΗ ΓΕΩΡΓΑΝΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ΑΡΤΑΣ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΤΖΟΥΜΕΡΚΩΝ ΘΕΟΔΩΡΙΑΝΩΝ στο ρέμα Γκούρα 1,6 ΜW. Αναμένεται και εδώ να δοθεί η άδεια παραγωγού αφού όπως είπα δίνονται σωρηδόν από τη ΡΑΕ.
Που θα εγκατασταθούν και ποιος είναι ο σχεδιασμός αυτών των έργων. Σύμφωνα με το γεωπληροφοριακό χάρτη της ΡΑΕ, που απεικονίζει το μέρος όπου θα εγκατασταθούν, και τα δύο είναι χωροθετημένα στο ρέμα Μουζάκι και είναι φανερό ότι βασίζονται πάνω στις μελέτες των υδροηλεκτρικών της ΤΕΡΝΑ τις οποίες είχαμε καταφέρει να ακυρώσουμε. Και δω συμβαίνει το εξής τραγικό. Η ΡΑΕ δίνει σήμερα άδειες σε δύο εταιρείες στην ίδια θέση για την οποία η ίδια είχε ανακαλέσει τις άδειες το 2013.
Έχω κρατήσει από τότε και μελέτησα ξανά τους ογκώδεις φακέλους με τις μελέτες. Σύμφωνα λοιπόν με αυτούς και με την απεικόνιση στο χάρτη της ΡΑΕ, το πρώτο υδροηλεκτρικό έχει το φράγμα του λίγα μέτρα κάτω από την βασική πηγή του εργοστασίου εμφιάλωσης νερού ΠΗΓΕΣ ΚΩΣΤΗΛΑΤΑ. Στη συνέχεια το ποτάμι εκτρέπεται παραποτάμια απ’ τη μεριά που βρίσκεται το υδραγωγείο του χωριού σε αγωγούς. Κοντά στη γέφυρα θα υπάρχει ο σταθμός παραγωγής.
Μετά το σταθμό το ποτάμι θα οδηγείται ξανά σε παραποτάμιο αγωγό απ’ την απέναντι μεριά του «Κουτσοχέρι» φτάνοντας χαμηλά στην «Πετρίτσα» απέναντι περίπου από το νεκροταφείο, όπου θα υπάρχει ο δεύτερος σταθμός παραγωγής. Θα αφήνεται για λίγα μέτρα και θα οδηγείται στο ήδη υπάρχον φράγμα του υδροηλεκτρικού που λειτουργεί από το 2004.
Τα επιχειρήματά μας:
Το έργο βρίσκεται πολύ κοντά στην πηγή «Κρανιές» που υδροδοτεί το χωριό, αλλά αποτελεί και εφεδρική πηγή του εργοστασίου εμφιάλωσης, αλλά και στη βασική πηγή «Μουρζιά» του εργοστασίου εμφιάλωσης και της πηγής «Βρυζοκαλάμου» από την οποία υδρεύεται το μεγαλύτερο τμήμα του Δήμου Κεντρικών Τζουμέρκων.
Δίπλα από το χειμαρροπόταμο «Μουζάκι» στην περιοχή εγκατάστασης του έργου, περνάει ο αγωγός ύδρευσης της κοινότητας Θεοδωριάνων και βρίσκεται και το υδραγωγείο του χωριού.
Στην περιοχή εγκατάστασης των έργων δραστηριοποιείται από το 2008 η εταιρεία εμφιάλωσης νερού «Πηγές Κωστηλάτας» η οποία απασχολεί δεκάδες εργαζόμενους, έχει δώσει ζωή στο χωριό και στη γύρω περιοχή, ιδιαίτερα το χειμώνα, με καλαίσθητο κτίριο και με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον, τόσο κατά τη λειτουργία του όσο και την περίοδο κατασκευής του.
Στα σημεία που θα γίνουν τα έργα υδροληψίας (φράγματα , Υ/Η σταθμοί), κατά την περίοδο κατασκευής θα χρησιμοποιηθούν βαριά μηχανήματα, θα γίνουν εκσκαφές, θα χρησιμοποιηθούν ίσως και εκρηκτικά, έγιναν δύο μεγάλες κατολισθήσεις 1963 (Αρμερίστρα) και 1981 (Λεμπούσια), οι οποίες προκάλεσαν μεγάλες καταστροφές γκρέμισαν γέφυρες και κινδύνεψε το χωριό. Οι συνέπειες από την κατασκευή του έργου ίσως αποδειχτούν μοιραίες για τον οικισμό των Θεοδωριάνων.
Από το ποτάμι υδρεύεται ο παραδοσιακός νερόμυλος και νεροτριβή, που ανήκει στον ενοριακό ναό του Αγίου Γεωργίου.
Οι σταθμοί παραγωγής θα βρίσκονται πολύ κοντά στα σπίτια του οικισμού και εκτός της αισθητικής υποβάθμισης του τοπίου, ενδεχομένως θα προκαλέσουν προβλήματα θορύβου τόσο κατά την κατασκευή τους όσο και κατά τη λειτουργία τους.
Η περιοχή μας, άρα και η περιοχή κατασκευής του έργου, είναι ενταγμένη στο Εθνικό Πάρκο Τζουμέρκων, στο δίκτυο ΦΥΣΗ 2000, είναι τόπος κοινοτικής σημασίας (SCI) και περιέχει «οικότοπους προτεραιότητας», καθώς και «είδη προτεραιότητας» σύμφωνα με την σχετική απόφαση 2006/613/ΕΚ της Ε.Ε.
Αγαπητοί συγχωριανοί, φίλοι και φίλες. Στα Θεοδώριανα γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις τέτοιων έργων αλλά και την περιβόητη ανάπτυξη που θα φέρουν, αφού από το 2004 λειτουργεί το υδροηλεκτρικό του οποίου δεν πετύχαμε την ακύρωσή του όπως ανέφερα παραπάνω. Οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και η Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων, για το συγκεκριμένο έργο, που ήταν υποχρεωμένη να τηρήσει η κατασκευάστρια εταιρεία ( ΜΗΧΑΝΙΚΗ) και οι κρατικοί μηχανισμοί να ελέγχουν, έγιναν κουρελόχαρτα. Το φράγμα έκτρωμα των εφτά μέτρων, το στέρεμα του ποταμιού για πολύ μεγάλα διαστήματα και ο λάθος ιχθυόδρομος, έχουν σήμερα σαν αποτέλεσμα την σχεδόν ολοκληρωτική εξαφάνιση της άγριας πέστροφας και της βίδρας από τα ποτάμια μας. Ένα καταπληκτικό φαράγγι υποβαθμίστηκε αισθητικά και έχασε κάθε τουριστική αξία
Όσο για τις υποσχέσεις των υποστηρικτών των έργων για δεκάδες μόνιμες θέσεις εργασίας, για εκατομμύρια που θα έρρεαν κάθε χρόνο στα ταμεία της κοινότητας; Στο ΜΥΗΕ στο χωριό μας η μόνη θέση εργασίας που υπάρχει, είναι αυτή του φύλακα και αυτός δεν είναι ούτε καν Θοδωριανίτης.
Για τα οικονομικά οφέλη τώρα. Σύμφωνα με το Ν. 3851/2010 ποσό που ανέρχεται στο 3% επί της τιμής πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ παρακρατείται από το ΛΑΓΗΕ, εταιρεία υπό τον κρατικό έλεγχο, και αποδίδεται ως εξής: ποσοστό 1,7% αποδίδεται στους Δήμους στα όρια των οποίων είναι εγκατεστημένα έργα ΑΠΕ με σκοπό το 80% αυτού του ποσού να δίνεται για έργα στην τοπική κοινότητα που είναι εγκατεστημένο το έργο, 0,3% αποδίδεται στο Πράσινο Ταμείο και το 1% αποδίδεται στους κατοίκους των περιοχών, δημοτικών ή κοινοτικών διαμερισμάτων, στις οποίες είναι εγκατεστημένα τέτοια έργα, μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Από το 2004 μέχρι σήμερα που λειτουργεί το ΜΥΗ, τα ποσά που πιστώθηκαν εφάπαξ στα τιμολόγια της ΔΕΗ των κατοίκων ήταν τα αναδρομικά της τετραετίας 2014-18 και στην καλύτερη περίπτωση έφτασαν τα 40 ευρώ(!) για κάθε ενεργό νοικοκυριό. Πρόσφατα πιστώθηκαν και κάποια αναδρομικά προηγούμενων ετών. Αυτά ήταν τα εκατομμύρια που θα έρρεαν. Όσο για το 1,7 % που έπρεπε ο Δήμος να το διαθέτει για έργα στην τοπική κοινότητα Θεοδωριάνων, μόλις πέρσι δόθηκε ένα μικρό ποσό και έγινε μια ασφαλτόστρωση μέσα στο χωριό.
Έρχομαι τώρα στο ερώτημα που απευθύνουν πολλοί: Μα οι ΑΠΕ δεν είναι για να προστατεύσουν το περιβάλλον;
Τα αιολικά πάρκα και τα μικρά υδροηλεκτρικά έχουν καταφέρει να διχάσουν την κοινωνία. Όσο το επενδυτικό «κύμα» για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) μεγαλώνει, τόσο και πληθαίνουν οι «γωνιές» της Ελλάδας όπου δίνονται «μάχες» από κατοίκους και φορείς ενάντια στη λεηλασία του φυσικού πλούτου της περιοχής τους.
Στο σημείο αυτό θα επικαλεστώ στοιχεία πρόσφατης έρευνας που χρηματοδότησε το ίδιο το υπουργείο Περιβάλλοντος και εκπονήθηκε από μια ερευνητική ομάδα δύο βιολόγων και δύο μηχανικών, με επικεφαλής το Τμήμα Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών (ΒΕΤ) του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Οι ερευνητές κρούουν με σαφή τρόπο τον κώδωνα του κινδύνου για πολύ σοβαρές και πιθανόν μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στα οικοσυστήματα από την αλματώδη αύξηση των εγκρίσεων έργων ΑΠΕ στην Ελλάδα, ενώ τα συμπεράσματά τους τα έχουν υποβάλει ήδη στο υπουργείο Περιβάλλοντος και στον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Περιληπτικά οι μελετητές αναφέρουν πως για την εγκατάσταση ΑΠΕ απαιτούνται μεγάλες εκτάσεις γης και θεωρούν καταστροφικό τη διάνοιξη δρόμων σε φυσικά οικοσυστήματα, τη στιγμή που επίσης οι μεγάλες, αδιάσπαστες εκτάσεις γης είναι βασικό προαπαιτούμενο για την προστασία των ειδών και την επίτευξη των στόχων διατήρησης της βιοποικιλότητας.
Ειδικά για τις περιοχές του δικτύου Natura προτείνουν να μην επιτρέπεται η εγκατάσταση τέτοιων έργων τονίζοντας πως αν εγκριθούν όλες οι επενδυτικές προτάσεις, η ισχύς θα αυξηθεί κατά 17,5 φορές, με 565 επιπλέον σταθμούς.
Αν κατασκευαστούν και λειτουργήσουν όλα τα αιολικά πάρκα και μικρά υδροηλεκτρικά που έχουν αιτηθεί άδεια, τότε η Ελλάδα θα ξεπεράσει το δεσμευτικό στόχο της έναντι της ΕΕ κατά έξι φορές!
Αγαπητοί συγχωριανοί θα πρέπει να είναι τουλάχιστον αδαής κάποιος να πιστεύει ότι θα ξεκινήσουν επισκέπτες να έρθουν στα Θεοδώριανα, να δουν τα φράγματα – εκτρώματα, τα σωληνωμένα ποτάμια, πανέμορφα φαράγγια και δάση, ξεκοιλιασμένα από τις μπουλντόζες.
Αντίθετα οι επισκέπτες έρχονται να χαρούν το φυσικό περιβάλλον, τα βουνά μας και τα νερά μας. Τα έργα αυτά, με την σωλήνωση και εκτροπή των ποταμιών, πρακτικά σημαίνουν την σχεδόν ολοσχερή εξαφάνιση της επιφανειακής απορροής. Η οικολογική παροχή που προβλέπεται ότι θα αφήνεται στην κοίτη είναι 20 εκατοστά στο βαθύτερο σημείο της κοίτης. Το αυλάκι άρδευσης που έρχεται από το Καπαρέλι έχει μεγαλύτερο βάθος. Συνέπεια όλων αυτών να αποκτήσει η περιοχή μη αναστρέψιμα χαρακτηριστικά, με πιθανότερο το μικροκλίμα της λεκάνης των Θεοδωριάνων να αλλάξει δραματικά προς το χειρότερο με αρνητικές συνέπειες και στην κτηνοτροφία του χωριού μας.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι το χωριό μας είναι πλέον ένας από τους δημοφιλέστερους προορισμούς στην Ήπειρο με το ρέμα Μαρκς και τους καταρράκτες μας να προσελκύουν κάθε χρόνο πλήθος επισκεπτών ακόμα και από το εξωτερικό. Χαρακτηριστικό ότι τουριστικός ατζέντης έφερνε πέρσι μέρα παρά μέρα ξένους τουρίστες από το Πάπιγγο στους, καταρράκτες μας και στο ρέμα Μάρκς.
Το φυσικό μας πλούτο πρέπει να τον διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού. Το χρωστάμε στις γενιές που έρχονται αλλά κυρίως στους προγόνους μας, που ακριβώς σε αυτή εδώ την πλατεία κάτω από αυτόν τον αιωνόβιο πλάτανο στις 15 Απρίλη 1883 έδωσαν στους τσιφλικάδες, που αγόρασαν την Κωστηλάτα από τους Τούρκους, την ηρωική απάντηση: Ελάβαμεν το γράμμα σας και σας απαντούμε: «Η Κωστηλάτα ήταν και θα είναι δική μας. Πώς βρεθήκατε εσείς αγοραστές στο κτήμα μας; Τώρα είμαστε ελεύθεροι και θα αγωνιστούμε για να προστατέψουμε την περιουσία μας» Για να καταγράψουν την επόμενη μέρα με τα γυναικόπαιδα με ξύλα και πέτρες στη μέση και τους άντρες ένοπλους να πιάνουν τα ταμπούρια του «Σταυρού» την πρώτη εξέγερση εναντίον των τσιφλικάδων στην Ελλάδα, πριν ακόμα και από αυτή του Κιλελέρ.
Καλώ λοιπόν όλους, ενωμένοι να δώσουμε τον αγώνα, μέχρι τέλους. Θα είμαστε παρόντες με υπομνήματα και με τα επιχειρήματά μας σε όλες διαδικασία αδειοδότησης στις αρμόδιες αρχές και υπηρεσίες φτάνοντας ακόμα και σε προσφυγές στο ΣτΕ.
Από δω σήμερα στέλνουμε το δικό μας μήνυμα στους επίδοξους επενδυτές:
Νο Πασαράν. Δε θα περάσουν ούτε τώρα.
Τα ποτάμια θα κυλάνε για πάντα ελεύθερα στα Θεοδώριανα.
Ευχαριστώ και καλό αγώνα.
ΥΠΟΜΝΗΜΑ gεωπληροφοριακού χάρτη ΡΑΕ:
Οι κόκκινοι ρόμβοι συμβολίζουν τα φράγματα και τους σταθμούς παραγωγής των δύο υδροηλεκτρικών της ΤΕΡΝΑ που καταφέραμε να ακυρώσουμε. Ένα στο ρέμα Μουζάκι και ένα στο ρέμα Άσπρη Γκούρα.
Οι κίτρινοι ρόμβοι συμβολίζουν τα δύο φράγματα και τους δύο σταθμούς παραγωγής των έργων που αιτούνται αδειοδότηση.
Ο πράσινος ρόμβος συμβολίζει το φράγμα του ΜΥΗ που λειτουργεί από το 2004 στο χωριό μας.